Najbliższym sąsiadem naszej kolei linowej jest schronisko Szrenica (1362 m n.p.m.). To obiekt z niezwykłą historią. Od górnej stacji dzieli je zaledwie kilka minut marszu. Schronisko czynne jest przez cały rok. Oferuje 90 miejsc noclegowych i całodzienne wyżywienie. Dania firmowe to naleśniki z serem, jagodami i śmietaną oraz sernik.
Schronisko na Szrenicy powstało w latach 20. XX w. Jego pierwszym właścicielem był Franz Endler, wcześniej gospodarz pobliskiego schroniska „Endlerbaude” („Vosecká bouda”) w ówczesnej Czechosłowacji.
Gdy czechosłowackie władze po I wojnie światowej rozpoczęły politykę szykan wobec Niemców zamieszkujących ten kraj, Franz Endler przeniósł się na drugą stronę granicy. W przeprowadzce pomogli mi jego ziomkowie. Specjalnie założone stowarzyszenie zebrało fundusze na budowę. Schronisko uroczyście otwarto 19 grudnia 1922 roku. Do 1945 roku obiekt nosił nazwę „Reifträgerbaude”. Pierwszym polskim gospodarzem obiektu we wrześniu 1945 r. zostało Dolnośląskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Rok później przejęło go państwowe przedsiębiorstwo Orbis. W 1951 roku zaczęło nim zarządzać Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. W tym czasie schronisko znacznie podupadło. Zamknięto je w roku 1967 ze względu na zły stan techniczny. W styczniu 1972 roku w budynku wybuchł pożar, który strawił większość powierzchni dachu. Rok później rozpoczęto długi remont schroniska, który z przerwami trwał aż do 1991 roku. W 1992 roku „Szrenica” trafiła w prywatne ręce. Schronisko otwarto ponownie 19 grudnia w 70. rocznicę zakończenia budowy.